Κάποτε όργωνε το πέλαγος άλλοτε με δυσκολία άλλοτε με ευκολία. Τώρα αφού πέρασε η μπογιά της πετάχτηκε στα αζήτητα. Μήπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους αυτό;
Με τους ανθρώπους...που τους ξεχνάμε στα γηροκομεία όταν μεγαλώνουν και δεν μπορούν να προσφέρουν...Με τα ζώα,όταν τα βαριόμαστε και δε μας διασκεδάζουν άλλο. Τα πετάμε λοιπόν στο δρόμο και ό,τι βρέξει ας κατεβάσει γι' αυτά...
2 σχόλια:
Με τους ανθρώπους...που τους ξεχνάμε στα γηροκομεία όταν μεγαλώνουν και δεν μπορούν να προσφέρουν...Με τα ζώα,όταν τα βαριόμαστε και δε μας διασκεδάζουν άλλο. Τα πετάμε λοιπόν στο δρόμο και ό,τι βρέξει ας κατεβάσει γι' αυτά...
Δυστυχώς στη ζωή μας πάντα θα υπάρχουν οι ............ "στημένες λεμονόκουπες"
Καλή Ανάσταση!
Δημοσίευση σχολίου